Şehrin en kalabalık yerinde oturdular
Kahvelerini masaya bıraktılar
Birbirlerine
baktılar
Etrafa baktılar
O kalabalıktaki
insanların
Hepsine
Birer birer
Uzun uzun
Baktılar
Kimileri sohbet
ediyor
Kimileri gülüyor
Kimileri sevgili
Kimileri düşman
Kimileri dost
Bazıları orada
son oturuşlarıdır
Bazıları yine
oraya tekrar geleceklerdir
İşte o karmakarış;
Çocuk genç yaşlı
Kız ve erkeklerden
oluşan kalabalıkta
Bu dört arkadaş
oturup sadece birbirlerine bakıyorlar
Çünkü gözleri tüm
konuşmayı yapıyor
Çünkü yüzleri her
şeyi anlatıyor
Çünkü ne yaşadıklarını
sadece kendileri biliyor
Çünkü konuşacak
olsalardı
Ne zaman yeterli
olur
Ne de kelimeler tam
olarak anlatabilir
Gözlerinin
anlatabildiği gibi
Belki tarih
yazmaz onları
Belki isimleri
asla bilinmeyecek
Belki kimse değer
vermeyecek onlara
Ama onlar razı,
çünkü onlar ne yaşadıklarını biliyorlar.
Yazar: Suleiman Usman IDRISS
Iyi
ReplyDelete